Puszcza Kampinoska wspiera rozwój dziecka

174

Odkąd wyprowadziliśmy się na wieś wiele miejsc przestało być dla nas atrakcyjnych. Wspieramy rozwój dziecka poprzez kontakt z najbliższym otoczeniem.
Czasami szukamy ciekawych zakątków daleko, a zapominamy, że takie mamy na wyciągnięcie ręki. U nas tak trochę jest z Puszczą Kampinoską, popularnie zwaną Kampinosem.

Mieszkamy niedaleko, a jednocześnie nie tak blisko, aby udać się na pieszą wycieczkę. Na razie dojeżdżamy tam jeszcze autem, ale liczę, że już za rok, może dwa postawimy na rowery.

Uwielbiam obcowanie z przyrodą i jeśli nie wyssałam tego z mlekiem matki to na pewno kocham to, bo byłam i jestem jej częścią od najmłodszych lat.

Rozwój dziecka – wspieraj kontakt z przyrodą.

Kiedy byłam dzieckiem nie zastanawiałam się dlaczego tak fajnie jest biegać po polach u dziadka na wsi, czy łazić po leśnych kniejach. Nie zastanawiałam się dlaczego maliny z lasu mają inny smak niż te z krzaka w ogrodzie. Szłam rwałam i jadłam.
To było naturalne.

Podczas tych dziecięcych podróży uczyłam się szacunku do otaczającej przyrody. Poznawałam inne formy życia, a przebiegająca sarna nie była niczym wyjątkowym. Nie doszukuję się tym jakiś głębokich przekonań moich rodziców, co do tego, że tak należy. Nie było w tym idei, która miała mnie dzięki temu wynieść na inny poziom rozwoju, czy wspierać leśną edukację. Zwyczajnie byliśmy puszczeni samopas, bo tak się robiło i nikt nie analizował, czy nie wejdziemy za wysoko na drzewo, czy nie zachce nam się skakać przez rowy, które mogą być wypełnione wodą.

Dzisiaj wiele dzieci ma utrudniony kontakt z przyrodą. Chociaż wiemy więcej niż nasi rodzice i często cytujemy badania, które podkreślają zasadność kontaktu z przyrodą dzieci i dorosłych, to świat naszych dzieci jest inny. Warto wspierać kontakt dziecka z naturą, która stymuluje rozwój dziecka, rozwija sprawność fizyczną i zdolności motoryczne. Korzystając  ze ścieżek edukacyjnych, takich jak w Kampinoskim Parku Narodowym dziecko może poznawać piękno przyrody i jej mieszkańców.

Kontakt z przyrodą – ucz respektu, nie lęku

Spacer po lesie pozwala obniżać poziom stresu kortyzolu i adrenaliny. Warto wybierać się do lasu wdychać olejki eteryczne wydzielane przez drzewa iglaste, w szczególności sosnę, świerki i jodły, które działają bakteriobójczo i udrażniają układ oddechowy.

Niestety media częściej przedstawiają przyrodę w sytuacjach niebezpiecznych. Widzimy kataklizmy i spustoszenia, które powoduje. Oczywiście, że tak jest i trzeba czuć respekt do naturalnego środowiska. Warto podczas spacerów i leśnych wycieczek uczyć dzieci zasad bezpiecznego zachowania się w świecie przyrody, Należy podkreślać znaczenie i zachowania zwierząt. Uczyć dzieci, że otaczająca nas przyroda jest nieokiełznana, ale warto z nią współpracować. W końcu las to genialne środowisko do rozwoju i poznawania świata.

Nasze wycieczki do Kampinosu są zazwyczaj spontaniczne, ale zawsze pełne relaksu, wyciszenia i dziecięcej beztroski. Uwielbiam obserwować każdy zachwyt i zdziwienie dzieci nad zjawiskami, które nam wydają się zwyczajne, a wręcz banalne.

Kiedy zatrzymałaś się przy kwitnących kwiatach i zastanawiałaś się, jak to się dzieje? Kiedy z ukrycia obserwowałaś mrówki czy inne stworki pełzające po konarach? Dla dziecka to niesamowite zjawiska, które pozostają w nim na dłużej. My rodzice wykorzystajmy te spotkania z przyrodą jako naukę odpowiedniego traktowania zwierząt, dbania o rośliny. To naturalny sposób na budowanie respektu, a nie lęku wobec przyrody. Obserwuję rozwój dziecka kiedy zachwyca się nad odgłosem pękającej gałęzi i sprawdza, kiedy jest głośniej, a kiedy ciszej. Testuje, jak ma postawić stopę, aby osiągnąć zamierzony efekt.

Czasami mam wrażenie, że dla niektórych kontakt z lasem, puszczą czy górami staje się czymś ekskluzywnym.
Warto zadbać, aby nasze dzieci miały poczucie, że są częścią otaczającego je świata.

Co zrobić, aby dziecko
miało kontakt z przyrodą

• Spacerujcie po parkach, lasach, łąkach.
• Dostrzegajcie i rozmawiajcie o zmieniających się porach roku.
• Załóżcie zielnik lub dendrownik (taki zielnik z liśćmi).
• Wybierzcie się do ZOO, parku dzikich zwierząt czy do gospodarstwa na wsi.
• Zasadźcie swoje roślinki i obserwujcie jak się zmieniają z nasionka w roślinkę. Najlepiej sprawdzi się tutaj fasola.
• Bawcie się i podziwiajcie to, co znajdziecie podczas wycieczek. Zabawa kamieniami, piórkami czy szyszkami uruchamia w dzieciach kreatywność.
• Korzystajcie przyrodniczych organizowanych przez domu kultury, hufce, kółka przyrodnicze w szkole czy przedszkolu.
• Czytajcie wartościowe książki wspierające Wasze wspólne leśne wycieczki. Mam wrażenie, że ostatnio jest wręcz wysyp książek o tematyce leśnej. Zarówno pod kontem zabaw z dziećmi, jak i obserwacji mieszkańców lasu.

Polecam: 

• „Las Zabaw” Mateusza Wysockiego i Agaty Królak
• „Leśna szkoła dla każdego” Petera Houghtona
• „Wielka księga robali” Zommera Yuvala

My już planujemy kolejne wędrówki po Kampinosie. Dzieci samodzielnie już przygotowują ekwipunek. Wiedzą doskonale, że zawsze trzeba zabrać ze sobą coś do jedzenia, dobre buty i świetny humor 🙂
Chętnie poznam Wasze ulubione miejsca na rodzinne wycieczki. Gdzie ostatnio spacerowaliście?

Marysia z Antkiem biegają w sandałach KEEN LITTLE KID’S MOXIE SANDAL